THE BOLSHEVİKS' TURKESTAN POLİCY İN THE RUSSİAN CİVİL WAR AND THE ORENBURG CORK ISSUE

Şubat 1917’de Rus İmparatorluğu’nun çöküşü ve Romanov Hanedanlığı’nın yönetimden uzaklaştırılması sonrası Rusya’da yönetim Geçici Hükümet’e devredilmiş, ancak Rusya’nın son yüzyılının sosyal, ekonomik idari sorunlarına çözüm olmamıştır. Halkın taşan sabrı büyük işçi şehirlerindeki sovyetlerin de desteğiyle Hükümeti deviren Bolşevikler Ekim yönetimi ele geçirdiler. Kısa sürede eski imparatorluk sahasına doğru yönetimlerini yaymaya çalışan Bolşevikler, sert bir direnişle karşılaşmıştır. Beyaz Ordu’nun tesisi, atamanların isyanları, I.Dünya Savaşı sonrasında sahasında esir kalan Çek Lejyonu’nun isyanı İtilaf Devletleri’nin müdahalesiyle ülke İç Savaş’a sürüklenmiş bu durum Bolşevikler’in 1920’lere kadar Avrupası’nda küçük coğrafyaya sıkışmasına neden olmuştur. Savaş’ın önemli isimlerinden ataman Dutov’un Orenburg şehri tren hattını elinde tutması Bolşevik merkez yönetiminin Türkistan’dan olarak kopmasına, Türkistan’da adına merkezi olan Taşkent Bolşevikler’iyle irtibat kuramamasına Tıkacı adlandırılan kopuş, kaotik ortamında özellikle Bolşevikler’inin keyfi idaresinde köylü-işçi ittifakını reddeden anlayışa ‘kızıl terör’ü bölgede çok daha amansız şekilde uygulamasına yıkıma yol açmıştır. Bu yıkımla birlikte lehine sonuçlanmasında kilit öneme sahip Türkistan’ın iktisadî ürünlerine ulaşmak ürünleri kendi lehlerinde kullanmak Tıkacı’nın her ne pahasına olursa olsun ortadan kaldırılması Türkistan’a ulaşılması Savaş ortamındaki en misyonlarından biri